Αφιέρωμα στον Νίκο Γούναρη στο θέατρο Badminton, με τους Κώστα Μακεδόνα και Μπάμπη Τσέρτο | e-orfeas

Την περασμένη Τετάρτη (25/1) πραγματοποιήθηκε στο Θέατρο Badminton η συναυλία-αφιέρωμα στον Νίκο Γούναρη, στα πλαίσια του κύκλου συναυλιών «Τα πρόσωπα του ελληνικού τραγουδιού» που επιμελείται ο Μιχάλης Κουμπιός. "Πρωταγωνιστές" της βραδιάς ήταν ο Κώστας Μακεδόνας και ο Μπάμπης Τσέρτος, δύο ερμηνευτές οι οποίοι έχουν ασχοληθεί με το έργο του Νίκου Γούναρη παίζοντας τα τραγούδια του στις ζωντανές εμφανίσεις, καθώς και με δισκογραφικές καταθέσεις. Συμμετείχαν επίσης δύο νέοι και πολλά υποσχόμενοι τραγουδιστές, η Ανδριάνα Μπάμπαλη και ο Χάρης Μακρής, καθώς επίσης και η ομάδα P.M.T.P. Company της Σίας Κοσκινά συμπληρώνοντας το χορευτικό-θεατρικό μέρος του αφιερώματος, ενώ τους συνόδευε η Athens Chamber Orchestra υπό τη διεύθυνση του Απόλλωνα Κουσκουμβεκάκη. Το βράδυ της προηγούμενης μέρας πληροφορηθήκαμε τον θάνατο του Θόδωρου Αγγελόπουλου, μιας μεγάλης απώλειας για τον ελληνικό πολιτισμό. Οι συντελεστές της παράστασης αφιέρωσαν τη βραδιά στη μνήμη του, ενώ στην αρχή της παράστασης εμφανίστηκαν όλοι οι καλλιτέχνες επί σκηνής και τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή. Στη συνέχεια προβλήθηκε ένα απόσπασμα από κινηματογραφική ταινία με τον Νίκο Γούναρη, και την παράσταση άνοιξε η ομάδα P.M.T.P. με ένα μικρό σκετς στο οποίο μια παρέα νέων σχεδίαζε μια εκδρομή στου Φιλοπάππου. Το σκηνικό μού θύμισε ελληνική ταινία, όπου οι εκδρομές συνοδεύονταν από χορό και τραγούδι! Κάπως έτσι περάσαμε στα τραγούδια του Νίκου Γούναρη, με την παρέα να ζητά από τον Χάρη και την Ανδριάνα να τραγουδήσουν! Για τον Χάρη Μακρή είχα ακούσει τα καλύτερα, έμενε λοιπόν να τον ακούσω και ζωντανά. Πράγματι με εξέπληξε η φωνή και η ερμηνεία του στα «Ο κόσμος άλλαξε» και «Όταν γελάς»! Η δε Ανδριάνα Μπάμπαλη είναι μια φωνή που με κέρδισε από την πρώτη στιγμή που την άκουσα στην πρώτη της δισκογραφική εμφάνιση και ήταν για ακόμα μια φορά εξαιρετική, ερμηνεύοντας τα «Ξενομανία» και «Λες και ήταν χθες». Ο Μπάμπης Τσέρτος και ο Κώστας Μακεδόνας μοιράστηκαν τα τραγούδια, ερμηνεύοντας ο πρώτος τα πιο "ελαφρά" και ο δεύτερος τα πιο λαϊκά, εμφανιζόμενοι εναλλάξ στη σκηνή. Ο Τσέρτος, ο οποίος έχει την ιδανική φωνή γι' αυτά τα τραγούδια, ξεκίνησε με τα «Λίγα λουλούδια», «Ποια να 'σαι εσύ» και «Αλλάχ». Συνέχισε ο Κώστας Μακεδόνας με τα «Γλυκά μου μάτια» , «Που να ‘σαι τώρα», «Ποιος σε πήρε και μου ‘φυγες» και «Θυμήσου». Κατόπιν ο Μπάμπης Τσέρτος ξεσήκωσε το κοινό με τα τραγούδια «Σκαλί καλέ μου σκαλί», «Σουσουράδα» και «Η κότα η στρουμπουλή» και την ομάδα P.M.T.P. να συνοδεύει χορευτικά και φωνητικά. Ακολούθησε διάλειμμα, και η βραδιά συνεχίστηκε δυναμικά με το «Πάμε στα μπουζούκια» από τον Κώστα Μακεδόνα. Μετά ήρθε στη σκηνή ο Μπάμπης Τσέρτος, κρατώντας το μπουζούκι του για να παίξει στο τραγούδι που ακολούθησε. Αξίζει να αναφέρω πως και μόνο γι’ αυτό, ο κόσμος τον χειροκρότησε, αφού είναι η κλασσική παρουσία του όπως τον έχουμε συνηθίσει! Χαρακτηριστική ήταν και η "ατάκα" του Μακεδόνα, με το χιούμορ που τον διακρίνει: «αντί να πάμε εμείς στα μπουζούκια, ήρθαν τα μπουζούκια σ’ εμάς»! Τραγούδησαν μαζί το «Για την απονιά σου», στο οποίο ο Τσέρτος έκανε δεύτερη φωνή στον Μακεδόνα. Προσωπικά θα ήθελα να τους έβλεπα περισσότερο μαζί στη σκηνή… Στη συνέχεια ακούσαμε δύο πολύ μεγάλες επιτυχίες του Νίκου Γούναρη, δύο τραγούδια …αντιφατικά μεταξύ τους: «Για τις γυναίκες» και «Αυτός ο άλλος», τα οποία ερμήνευσε πολύ όμορφα ο Κώστας Μακεδόνας. Ακολούθησε η κορυφαία -θα έλεγα- στιγμή του αφιερώματος, όπου ο Μπάμπης Τσέρτος μάγεψε το κοινό με τη μεστή ερμηνεία του στο «Κάιρο» και καταχειροκροτήθηκε! Στο σημείο αυτό θέλω να αναφέρω πως ο «Αλλάχ» και το «Κάιρο» υπάρχουν στον προσωπικό του δίσκο «Ερωτοπουλείον» του 1996 όπου βεβαίως έχει καταθέσει σπουδαίες ερμηνείες, αλλά ακούγοντάς τα ζωντανά στο Badminton σκεφτόμουν πόσο πιο όμορφη, ώριμη, ζεστή, γλυκιά, είναι η φωνή του και πόσο πιο μεστές είναι οι ερμηνείες του σήμερα! Ακολούθησαν υπό μορφή ποτ πουρί τα τέσσερα βαλσάκια «Είσαι αλεπού», «Εσύ κοιμάσαι», «Ένας κορίτσαρος» και «Για σένα», καθώς και τα «Καπετάνιος» και «Γύρισε» και στη συνέχεια ο Κώστας Μακεδόνας ερμήνευσε το τραγούδι που όλοι περίμεναν με αγωνία, το «Ένα βράδυ που ‘βρεχε», όπου το κοινό ξέσπασε σε δυνατό χειροκρότημα από τις πρώτες νότες της εισαγωγής! Τέλος, όλοι οι τραγουδιστές επί σκηνής, ερμήνευσαν τα «Άρχισαν τα όργανα» και «Ο μήνας έχει εννιά». Το κοινό όμως, δεν θα μπορούσε να αφήσει τον Μπάμπη Τσέρτο και τον Κώστα Μακεδόνα να φύγουν χωρίς encore! Έτσι, επανήλθαν στη σκηνή για να κλείσουν τη βραδιά ερμηνεύοντας ξανά τα «Λίγα λουλούδια» και «Γλυκά μου μάτια» αντίστοιχα. Σαν ένα γενικό σχόλιο για το αφιέρωμα, πιστεύω πως ήταν μια βραδιά που ο κόσμος ευχαριστήθηκε, ακούγοντας σπουδαία τραγούδια από εξαιρετικούς ερμηνευτές, με μια αξιόλογη, καλοκουρδισμένη ορχήστρα και όμορφες ενορχηστρώσεις. Παρατήρησα βέβαια πως ο μέσος όρος της ηλικίας του ακροατηρίου ήταν πολύ υψηλός, κάτι το οποίο βέβαια είναι πολύ λογικό να συμβαίνει σε ένα αφιέρωμα στον Νίκο Γούναρη, αλλού είναι η ένστασή μου... Φθάνοντας στο Badminton πρόσεξα πως είχαν έρθει ειδικά για τη συναυλία δύο πούλμαν τα οποία -αν κατάλαβα καλά- πρέπει να ήταν οργανωμένα από κάποιο ΚΑΠΗ(;). Σε τέτοιες συναυλίες στις οποίες προβάλλεται το καλό ελληνικό τραγούδι, θα πρέπει να πάρουν αντίστοιχες πρωτοβουλίες και ομάδες που αφορούν νέους ανθρώπους, Σύλλογοι, (Μουσικά) Σχολεία, Ωδεία... Φωτογραφίες: Χρύσα Σωφρονά