Κώστας Μακεδόνας, Μπάμπης Τσέρτος: Αφιέρωμα στο Νίκο Γούναρη | e-orfeas.gr
Ο Νίκος Γούναρης (1915-1965) ήταν μια από τις κορυφαίες φωνές του μεσοπολέμου. Πρωτοεμφανίστηκε το 1936 και αναδείχθηκε στην κατοχή, παράλληλα με τη συμμετοχή του στην Αντίσταση. Βέβαια, ο Νίκος Γούναρης δεν υπήρξε μόνο ένας τραγουδιστής, αλλά και ένας πολύ αξιόλογος συνθέτης τραγουδιών. Ο συνδυασμός των δύο ιδιοτήτων, του έδωσε τον τίτλο του τροβαδούρου. Ο Νίκος Γούναρης υπήρξε ένας performer που ξεσήκωνε το κοινό του. Γνώριζε απόλυτα τη μαγική συνταγή να επικοινωνεί με αμεσότητα και αλήθεια. Οι ερμηνείες του Νίκου Γούναρη δονούνταν από πάθος, φαντασία και ευαισθησία. Στις 25 Ιανουαρίου του 2012, στο BADMINTON, στο πλαίσιο της σειράς, «Τα πρόσωπα του Ελληνικού τραγουδιού» θα πραγματοποιηθεί μια συναυλία με όλα του τα αναγνωρίσιμα τραγούδια. Τραγούδια όπως τα: «Ένα βράδυ που 'βρεχε», «Κάιρο», «Για τις γυναίκες», «Πάμε στα μπουζούκια», «Εσύ με κάνεις να γράφω τραγούδια», «Η κότα η στρουμπουλή», «Σκαλί καλέ μου σκαλί» κ.α. Τα τραγούδια θα αποδώσει η Athens Chamber Orchestra. Την ορχήστρα διευθύνει ο Απόλλων Κουσκουμβεκάκης, ο οποίος έχει αναλάβει και τις ενορχηστρώσεις. Τα τραγούδια θα ερμηνεύσουν, ο Κώστας Μακεδόνας και ο Μπάμπης Τσέρτος, δύο τραγουδιστές που έχουν μελετήσει το έργο του Νίκου Γούναρη, επαναφέροντας στο σήμερα αρκετά από τα τραγούδια του. Μαζί τους η Ανδριάνα Μπάμπαλη και η ομάδα P.M.T.P Company της Σίας Κοσκινά. Συμμετέχει επίσης ο πολλά υποσχόμενος νέος τραγουδιστής Χάρης Μακρής. Με αφορμή τη συναυλία αυτή, βρεθήκαμε με τον Κώστα Μακεδόνα και τον Μπάμπη Τσέρτο στις πρόβες της παράστασης, για μία σύντομη αλλά ενδιαφέρουσα συζήτηση. Διαβάζοντας τα βιογραφικά τους μπορεί κανείς να εντοπίσει κάποια κοινά στοιχεία στις πορείες τους: και οι δύο ασχολούνται με τη μουσική από μικρή ηλικία παίζοντας και τραγουδώντας και η ουσιαστική ενασχόλησή τους με το τραγούδι ξεκινάει στα φοιτητικά χρόνια, όπου και τους δύο τελικά τους κερδίζει η μουσική. Έχουν ξαναβρεθεί μαζί επί σκηνής στις «Διαδρομές» των Χρήστου Νικολόπουλου - Φώντα Λάδη στη Λυρική Σκηνή το 2002, καθώς και στην πιο πρόσφατη συναυλία-αφιέρωμα στον Χαράλαμπο Βασιλειάδη πριν από 2 μήνες στο Θέατρο Badminton, στα πλαίσια του κύκλου συναυλιών «Πρόσωπα του ελληνικού τραγουδιού». στον οποίον ανήκει και το προσεχές αφιέρωμα στον Νίκο Γούναρη. Πώς κρίνετε την πρωτοβουλία του Μιχάλη Κουμπιού να διοργανώσει αυτόν τον κύκλο συναυλιών και να προβάλει σημαντικούς Έλληνες δημιουργούς σε μια εποχή στην οποία –πέρα από την οικονομική– βιώνουμε μία πολιτισμική κρίση; Κώστας Μακεδόνας: Πιστεύω πως η κίνηση αυτή είναι πολύ ουσιαστική και χρήσιμη. Το καλό παρελθόν είναι πάντα ένα γερό στήριγμα, από το οποίο μπορούμε να αντλήσουμε δύναμη. Ψάχνοντας στα καλά πράγματα του παρελθόντος, στους σπουδαίους δημιουργούς, στα καλά τραγούδια και στα σημαντικά έργα, ίσως να δοθεί ένα κίνητρο για να θέσουμε καινούργιους στόχους και να δημιουργηθούν σήμερα καλύτερα πράγματα μέσα σ’ αυτό το περίεργο περιβάλλον που ζούμε. Μπάμπης Τσέρτος: Η πρωτοβουλία του Μιχάλη Κουμπιού και του ΒADMINTON είναι σημαντική γιατί δίνει την ευκαιρία να ακουστούν τα έργα σπουδαίων δημιουργών με υπέροχες ορχήστρες και ερμηνευτές, μέσα στο γκρίζο πολιτιστικό τοπίο που βρίσκεται η χώρα μας αυτή την περίοδο, φωτίζοντας λίγο το τούνελ... Κύριε Τσέρτο, προέρχεστε από τον "χώρο" του ρεμπέτικου τραγουδιού (με την έννοια ότι κυρίως από αυτόν ξεκινήσατε). Πώς προέκυψε η ενασχόλησή σας τα τελευταία χρόνια με το "ελαφρό" τραγούδι, καθώς και ο δίσκος σας με τα τραγούδια του Μιχάλη Σουγιούλ; Μ.Τ.: Ως επαγγελματίας προέρχομαι από το χώρο του ρεμπέτικου αλλά από πολύ μικρός στα Τρόπαια Γορτυνίας άκουσα πολλά είδη του Ελληνικού τραγουδιού και μεταξύ αυτών και τα "ελαφρά". Στους πρώτους μου δίσκους μου συμπεριέλαβα μερικά Αρχοντορεμπέτικα και "ελαφρά" του Σουγιούλ κυρίως, αλλά και του Γούναρη, τα περίφημα «Kάιρο» και «Αλλάχ». Η πιο έντονη ενασχόληση προέκυψε τα τελευταία χρόνια ακούγοντας πιο πολύ αυτά τα υπέροχα τραγούδια, καθώς και μέσα από την γνωριμία μου με τις κόρες του Μιχάλη Σουγιούλ οι οποίες με αγάπησαν και με ώθησαν πιο βαθιά σ' αυτό το τραγούδι. Κάτι που γρήγορα εξελίχθηκε σε ένα διπλό CD για τον Σουγιούλ και πολλές συναυλίες, με κορυφαία τη συναυλία στο Ηρώδειο στις 9-10-2008 στα πλαίσια των 50 χρόνων από τον θάνατο του. Κύριε Μακεδόνα, το 2009 προστέθηκε στη δισκογραφία σας ο δίσκος «Γλυκά μου μάτια», με τραγούδια του Νίκου Γούναρη. Πώς προέκυψε ο δίσκος αυτός; Κ.Μ.: Τα τραγούδια του Νίκου Γούναρη τα θυμάμαι από πάρα πολύ μικρό παιδάκι, γιατί τα αγαπούσαν πάρα πολύ οι γονείς μου και πολλές φορές η μάνα μου με νανούριζε με αυτά τα τραγούδια. Κάποια στιγμή ο παραγωγός μου ο Γιώργος ο Μακράκης μού πρότεινε με αρκετή επιμονή να κάνω ένα δίσκο με τραγούδια του Νίκου Γούναρη, υποστηρίζοντας ότι μου ταιριάζουν πολύ, κάτι το οποίο μου είχε πει και παλιότερα ο Σταμάτης Κραουνάκης. Παρόλο που τα τραγούδια αυτά τα ήξερα, τα αγαπούσα και τα κουβαλούσα μέσα μου, καθυστέρησα αυτόν τον δίσκο τουλάχιστον 1-2 χρόνια, για το γεγονός ότι φοβόμουν πως μέσα σε μια τόσο σκληρή και υλιστική εποχή αυτά τα τραγούδια που περιγράφουν έναν άλλο ρομαντισμό μιας τελείως διαφορετικής κατάστασης θα ήταν τελείως ξένα και θα περνούσαν απαρατήρητα. Όμως είχα άδικο, τα τραγούδια πέρασαν και ο κόσμος ακόμα και μέσα σ’ αυτή την εποχή τα αγκάλιασε. Τελικά τα καλά πράγματα δεν χάνονται ποτέ. Πιστεύετε πως οι επανεκτελέσεις με νέες ενορχηστρώσεις και σύγχρονο ήχο, μπορούν να πάνε τα τραγούδια ένα βήμα παραπέρα, φέρνοντάς τα και πιο κοντά στο νεότερο ακροατήριο; Μ.Τ.: Προφανώς, διότι αλλιώς θα έπρεπε να τα βάλουμε σ' ένα μουσείο προφυλαγμένα. Το τραγούδι είναι ζωντανός οργανισμός που πάντα θέλει καινούργιες προσεγγίσεις. Κ.Μ.: Οι επανεκτελέσεις κάποιες φορές μπορούν να πάνε το τραγούδι ένα βήμα παραπέρα και κάποιες όχι... Για να πω την απόλυτη αλήθεια, εγώ δεν είμαι υποστηρικτής των διασκευών, μ' αρέσει το τραγούδι να κρατάει το αρχικό του χρώμα. Σαφώς δεν μπορείς να ξαναπαίξεις τα τραγούδια με τον ίδιο τρόπο που παίζονταν το '50 γιατί θα γίνουν ρετρό, αλλά αν μια διασκευή γίνει με ωραίο τρόπο μπορεί να προσθέσει στο κομμάτι και να το φέρει σε επαφή με τη νεολαία. Υπάρχουν όμως πολλές περιπτώσεις στις οποίες έχουμε ακούσει διασκευές που είναι άθλιες κακοποιήσεις των τραγουδιών και αυτό με ενοχλεί φρικτά. Τι είναι για εσάς ο Νίκος Γούναρης; Κ.Μ.: Απ' ότι έλεγαν οι γονείς μου και οι παλιοί που τον πρόλαβαν, ήταν σπουδαίος και ευγενικός διασκεδαστής. Πραγματικά με τρελαίνει το χιούμορ που έχουν τα τραγούδια του και η έλλειψη σοβαροφάνειας. Και μόνο ακούγοντας αυτόν τον άνθρωπο να τραγουδάει, καθώς και τα τραγούδια που έχει γράψει ο ίδιος, εκτός από το ότι είχε σπουδαία φωνή, καταλαβαίνεις ότι ήταν ένας άνθρωπος με πολύ μεγάλο ήθος και δικαιολογημένα τον λάτρευε ο κόσμος. Μ.Τ.: Ο Γούναρης είναι ο μέγιστος του ελαφρού τραγουδιού, αλλά και ένας τραγουδιστής που με την ίδια ευκολία τραγουδούσε όλη την ελληνική μουσική. Είναι λοιπόν μέσα στους κορυφαίους όλων των εποχών και για μένα, μαζί με τον Γιώργο Κάβουρα, είναι ο τραγουδιστής που –όπως έλεγε ο Μάρκος για τον Κάβουρα– «τραγουδούσε σαν να είχε γράψει ο ίδιος το τραγούδι». Βέβαια ο Γούναρης υπήρξε και σπουδαίος συνθέτης και μουσικός. Μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα τροβαδούρου. Τι πιστεύετε πως μπορεί να εκφράζουν τα τραγούδια του Γούναρη στη σημερινή εποχή; Κ.Μ.: Εκφράζουν έναν ρομαντισμό μιας άλλης εποχής που δυστυχώς λείπει πάρα πολύ από τις μέρες μας. Δεν το λέω με την αίσθηση της νοσταλγίας, αλλά δυστυχώς έχει χαθεί όλη αυτή η ευγένεια στις σχέσεις των ανθρώπων, στις ερωτικές σχέσεις, στα τραγούδια και παντού. Αυτό που περνάει σαν μήνυμα ο Γούναρης με τα τραγούδια του μετά από 60 χρόνια, είναι αυτή η ευγένεια, η καθαρότητα και ο ρομαντισμός που πια λείπουν απ’ τις μέρες μας. Μ.Τ.: Όλα τα σπουδαία έργα τέχνης είναι διαχρονικά, έτσι είναι και πολλά από τα τραγούδια του Γούναρη και γι' αυτό θα εκφράζουν πολλές γενιές ακόμη. Εξάλλου πολλές εποχές όταν χάνεται ο "μπούσουλας", κάτι που μας συμβαίνει σήμερα σε πολλά επίπεδα, η δημιουργική επιστροφή σε στέρεες βάσεις βοηθά στον καινούριο προσανατολισμό μας. Η σπουδαία μας μουσική και ο Γούναρης πολλές φορές δίνουν διεξόδους. Παίζοντας τραγούδια του Γούναρη στις συναυλίες σας, πώς βλέπετε να ανταποκρίνεται σ' αυτά το νεαρότερο κοινό; Κ.Μ.: Τα ξέρει και τα τραγουδάει, αυτό είναι το περίεργο! Κάτι που εγώ δεν το περίμενα και επαναλαμβάνω ότι πραγματικά είχα άδικο που τόσον καιρό προσπαθούσα να καθυστερήσω την κυκλοφορία του δίσκου, σκεπτόμενος ότι θα πάει στα αζήτητα! Τα περισσότερα τραγούδια ένα μεγάλο ποσοστό από τα νέα παιδιά τα ξέρει, τα τραγουδάει και διασκεδάζει μ' αυτά, όπως για παράδειγμα το «Ένα βράδυ που 'βρεχε», το οποίο το ξέρουν άνθρωποι από τον γιο μου που είναι 6 χρονών μέχρι παππούδες που είναι 100! Μ.Τ.: Πολλά τραγούδια του είναι δημοφιλή στους νέους ανθρώπους και ειδικά σ' αυτους που έρχονται στις δικές μου συναυλίες, επειδή ξέρουν τι θ' ακούσουν, ο Γούναρης όμως είναι ευρύτερα γνωστός, διαπερνά όλους τους Έλληνες. Τι θα ακούσουμε την Τετάρτη στο Θέατρο Badminton; Κ.Μ.: Θα ακούσουμε όλες τις μεγάλες επιτυχίες του Νίκου Γούναρη, και τα τραγούδια που έγραψε ο ίδιος και τραγούδια που του έγραψαν άλλοι δημιουργοί. Επίσης θα είναι μαζί μας η Ανδριάνα η Μπάμπαλη και ένα ακόμα νέο παιδί ο Χάρης ο Μακρής, μια ομάδα από νέα παιδιά που σπουδάζουν μιούζικαλ, καθώς και η Ορχήστρα Ποικίλης Μουσικής του Δήμου Αθηναίων, και θ' ακούσουμε ωραία τραγούδια που θα μας πάνε σε μια άλλη εποχή κάνοντάς μας έστω για λίγο να ξεχάσουμε τις μέρες που περνάμε. Video https://www.youtube.com/watch?v=64wlFjWfx8k
--
*Η συνέντευξη δημοσιεύθηκε στις 24/1/2012 στο περιοδικό «Ορφέας» - www.e-orfeas.gr στη στήλη "Συνεντεύξεις"
- Η συνέντευξη αυτή έχει την ιδιαιτερότητα ότι πραγματοποιήθηκε με δύο τρόπους. Μας δέσμευε χρονικά η δημοσίευσή της, αφού έπρεπε να δημοσιευθεί πριν τη συναυλία, και χρονιά είμασταν πολύ πιεσμένοι, τόσο οι καλλιτέχνες λόγω των προβών, τόσο και εγώ λόγω της σταθερής μου εργασίας. Έτσι, με τον Κώστα Μακεδόνα επικοινωνήσαμε προφορικά μέσω Skype και με τον Μπάμπη Τσέρτο γραπτώς μέσω e-mail. Έπειτα σύνθεσα τις ερωτήσεις με τρόπο ώστε να φαίνεται σαν κοινή ταυτόχρονη συνέντευξη και προέκυψε το παραπάνω αποτέλεσμα.
