«Ποτάμι ο καιρός» ... του Νότη Μαυρουδή | e-orfeas.gr

Όσοι βρεθήκαμε το βράδυ της Τετάρτης 19 Ιανουαρίου στο Ωδείο Athenaeum στο Θησείο, είχαμε την τύχη να παρακολουθήσουμε μία πολύ ξεχωριστή συναυλία με τον Νότη Μαυρουδή σε ένα νέο μουσικό σχήμα. Κατ' αρχήν ένα νέο κιθαριστικό ντουέτο, με τη συνύπαρξη του «δασκάλου» με τον νέο, ταλαντούχο κιθαριστή Γιώργο Τοσικιάν. Παρόλο που ο χρόνος προετοιμασίας τους ήταν ελάχιστος, έδεσαν πολύ αρμονικά και όπως ήδη φάνηκε αυτό το νέο ντουέτο θα έχει πολύ καλή συνέχεια. Το άλλο νέο στοιχείο ήταν δύο νέες και πολλά υποσχόμενες φωνές. Δύο νέα παιδιά, ο Χρήστος Κωνσταντόπουλος και η Αμαλία Τάτση. Τον Χρήστο τον άκουσα για πρώτη φορά σε μια συναυλία στο Πυθαγόρειο Ωδείο, στα πλαίσια του Τμήματος «Φωνητικής και Μουσικής Εξερεύνησης», και τον ξεχώρισα από την πρώτη στιγμή λόγω της εξαιρετικής φωνής του με πολύ ιδιαίτερη χροιά, καθώς επίσης και της θεατρικότητας που βγάζει τόσο η ερμηνεία του όσο και η σκηνική του παρουσία. Την Αμαλία ομολογώ πως δεν την γνώριζα. Είναι η κόρη του συνθέτη Νίκου Τάτση. Διαθέτει μία καταπληκτική φωνή με βελούδινη χροιά, και η ερμηνεία της στα τραγούδια του Νότη Μαυρουδή –λιτή και απέριττη– έβρισκε το στόχο, το πέρασμα των τραγουδιών στις ψυχές των ανθρώπων. Κάτι που σήμερα λείπει πάρα πολύ από τη νέα γενιά τραγουδιστών είναι ότι ενώ υπάρχουν αρκετοί νέοι τραγουδιστές με πολύ καλές φωνές, τους λείπει το συναίσθημα, η ψυχή! Ο Χρήστος και η Αμαλία διαθέτουν και αυτό! Πιστεύω πως μπροστά τους ανοίγεται ένα λαμπρό μέλλον! Στη συναυλία ακούσαμε τραγούδια που αγαπήσαμε πολύ, άλλα “ήρθαν” από το Νέο Κύμα («Άκρη δεν έχει ο ουρανός», «Κρίση»), άλλα από πιο πρόσφατες δισκογραφικές δουλειές του Νότη Μαυρουδή («Η Ρόζα, η Μαρίκα η Φλέρυ», «Λατίνος εραστής»). Θα σταθώ στο γεγονός ότι στο πρόγραμμα συμπεριλήφθηκαν τα τραγούδια «Εμπιστευτικόν», «Μεσαιωνικό παραμύθι», «Ευγενικιά περήφανη μελαγχολία» και «Σε όπλα επίφοβα», που αποτυπώθηκαν στο δίσκο «Στην όχθη της καρδιά μου» (1984) με τη φωνή του Γιάννη Σαμσιάρη, ενός ερμηνευτή με πολύ ιδιαίτερη χροιά και τρόπο ερμηνείας. Μετά από τον Σαμσιάρη δεν φανταζόμουν πως θα μπορούσε να τα ερμηνεύσει κάποιος άλλος, κι όμως η φωνή του Χρήστου Κωνσταντόπουλου ταίριαξε πολύ καλά με αυτά τα τραγούδια! Στη συναυλία ακούσαμε και τέσσερα καινούρια, ανέκδοτα τραγούδια του Μαυρουδή, τα οποία εντυπωσίασαν τους ακροατές και σχολιάστηκαν πολύ θετικά στο τέλος της συναυλίας! Οι τίτλοι τους, «Σε χρόνο παρακείμενο», «Ο μπάτης», «Κόκκινο» και «Παλιό μπλουζάκι». Τα δύο πρώτα ήταν δύο πολύ όμορφα τραγούδια στο γνωστό συνθετικό ύφος του Νότη Μαυρουδή. Στα άλλα δύο όμως, ακούσαμε κάτι πολύ διαφορετικό στο οποίο δεν μας έχει συνηθίσει ο συνθέτης: το «Κόκκινο», παρόλο που αποδόθηκε από δύο κλασσικές κιθάρες, φάνηκε πως είναι ένα πολύ ροκ κομμάτι! Το δε «Παλιό μπλουζάκι» είναι ένα καθαρά μπλουζ τραγούδι! Αναμένουμε λοιπόν με ανυπομονησία την επόμενη δισκογραφική παρουσία του Νότη Μαυρουδή για να ακούσουμε αυτά τα τραγούδια και ενορχηστρωμένα, καθώς επίσης και επόμενες εμφανίσεις του σχήματος που απ’ ότι φαίνεται θα έχει συνέχεια! Φωτογραφίες: Χρύσα Σωφρονά