Ξαναμάγεψε ο Νταλάρας το κοινό με τα ρεμπέτικα | e-orfeas.gr

Τον Φεβρουάριο του 2008 πραγματοποιήθηκε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών η αφιερωμένη στο ρεμπέτικο μουσικοθεατρική παράσταση «Σαν τραγούδι μαγεμένο», με καπετάνιο τον Γιώργο Νταλάρα και συνταξιδιώτες τους σπουδαίους ερμηνευτές Μπάμπη Στόκα, Σοφία Παπάζογλου, Ζαχαρία Καρούνη και Ασπασία Στρατηγού. Τις παραστάσεις πλαισίωναν έξη ηθοποιοί σε ρόλους των παλιών ρεμπετών και 16μελής ορχήστρα αποτελούμενη από εξαιρετικούς μουσικούς. Οι παραστάσεις επαναλήφθηκαν με πολύ μεγάλη επιτυχία στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης η προσέλευση του κοινού σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη ήταν τεράστια, κι έτσι οι συντελεστές αποφάσισαν να τις επαναλάβουν τον Μάρτη του 2009, δίνοντας την ευκαιρία να τις παρακολουθήσουν όσοι τις "έχασαν" αλλά και όσοι ήθελαν να τις απολαύσουν για δεύτερη φορά! (Προσωπικά ανήκω στη δεύτερη κατηγορία και αισθάνομαι πολύ τυχερή και ευτυχής!)

Όπως είχε ανακοινωθεί στη συνέντευξη Τύπου, οι παραστάσεις θα ήταν επανάληψη των περσινών, με αλλαγές μόνο σε κάποια τραγούδια. Πράγματι, η δομή των παραστάσεων ήταν ίδια: το αφιέρωμα χωριζόταν χρονολογικά σε περιόδους του ρεμπέτικου και υπήρχε μια εναλλαγή μουσικών και θεατρικών μερών. Όσον αφορά στα τραγούδια, μια από τις βασικές διαφορές είναι η προσθήκη των τραγουδιών «Παπατζής» του Ευ. Παπάζογλου, και του «Φτωχέ διαβάτη» του Βασίλη Τσιτσάνη. Το πρώτο, είχε ερμηνεύσει ο Γιώργος Νταλάρας το 1997 στον –δυσεύρετο πλέον– δίσκο «Εμείς οι Έλληνες», ενώ το δεύτερο είναι ένα καταπληκτικό τραγούδι που είχε πρωτοερμηνεύσει η Σωτηρία Μπέλλου το 1952. Είναι παρατηρημένο πως σε όλες τις παραστάσεις διαρκείας, πάντα γίνονται κάποιες αλλαγές στο πρόγραμμα, πράγμα που συνέβη φυσικά και στις παραστάσεις αυτές, όπου ο Γιώργος Νταλάρας τραγουδούσε “εκτός προγράμματος”, κάποιο τραγούδι απ’ αυτά που πολύ σπάνια βάζει στο πρόγραμμα των συναυλιών του. Στις 29 Μαρτίου, στην τελευταία παράσταση η έκπληξη ήταν πολύ μεγάλη γιατί τραγούδησε τέσσερα τέτοια τραγούδια! Ήταν τα «Σούρα και μαστούρα» (Όταν μπουκάρω στον τεκέ), «Θέλω να είναι Κυριακή», «Καρδιά παραπονιάρα» και «Νυχτερίδα» (Μέσα στης ζωής τα μονοπάτια)! Πέραν αυτού, ολόκληρη η βραδιά ξεπερνούσε κάθε φαντασία, με όλους τους τραγουδιστές και ιδίως τον Γιώργο Νταλάρα να είναι σε μεγάλα κέφια! Όσον αφορά στα τραγούδια, δεν τραγουδούσε απλώς, αλλά ΕΡΜΗΝΕΥΕ, ΖΟΥΣΕ το ΚΑΘΕ τραγούδι! Μαζί του, ο Μπάμπης Στόκας, η Σοφία Παπάζογλου, ο Ζαχαρίας Καρούνης και η Ασπασία Στρατηγού ξεδίπλωσαν τις ερμηνευτικές τους ικανότητες και απέδειξαν για ακόμα μία φορά ΓΙΑΤΙ είναι σπουδαίοι! Είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσω κάτι από την παράσταση, αφού είναι ολόκληρη μία ενότητα και δεν υπήρξε ούτε μια στιγμή που να ένιωσα να με κουράζει, παρόλο που είχε διάρκεια σχεδόν 3 ώρες! Ωστόσο θα σταθώ σε κάποια συγκεκριμένα τραγούδια κι ερμηνείες. Μία πολύ μεγάλη στιγμή της βραδιάς ήρθε νωρίς στο πρώτο μέρος, όπου ο Γιώργος Νταλάρας ερμήνευσε έναν αμανέ αγνώστου συνθέτη, το «Σμυρναίικο μινόρε», με απίστευτα γυρίσματα και ανεβάσματα της φωνής του! Η Σοφία Παπάζογλου, με την αυθεντική λαϊκή φωνή της τραγούδησε πολύ όμορφα την «Πασαλιμανιώτισσα» του Π. Τούντα, ενώ η Ασπασία Στρατηγού μας χάρισε μια καταπληκτική ερμηνεία στο «Γιατί φουμάρω κοκαΐνη», του ιδίου συνθέτη! Μία από τις καλύτερες στιγμές του Ζαχαρία Καρούνη ήταν το «Σαν απόκληρος γυρίζω», του Βασίλη Τσιτσάνη, τραγούδι που πιστεύω πως ταιριάζει πάρα πολύ στη φωνή του και το λέει υπέροχα! Μία μεγάλη έκπληξη ήταν η πολύ όμορφη ερμηνεία του Μπάμπη Στόκα στον «Καϊξή» των Γ. Φωτίδα και Απ. Χατζηχρήστου! Και, μια στιγμή που θα μείνει για πάντα χαραγμένη μέσα μου ήταν η πολύ δυνατή ερμηνεία του Γιώργου Νταλάρα στο «Φτωχέ διαβάτη»! Ένα τραγούδι που δυστυχώς είναι πολύ επίκαιρο...

Τι θ’ απογίνει μ’ αυτό το χάλι, αυτός ο δρόμος που θα μας βγάλει.

Η δυστυχία μας κουρελιάζει, απ’ τις πληγές μας το αίμα στάζει,

τι μαύρα χρόνια καταραμένα, τα νειάτα φεύγουν, πάνε χαμένα.

Φτωχέ διαβάτη με τον καημό σου, εγώ τον ξέρω τον σπαραγμό σου,

δεν είσαι μόνος στην οικουμένη, υπάρχουν κι άλλοι βασανισμένοι.»

Πιστεύω πως στις 29 Μαρτίου όλοι ξεπέρασαν τον εαυτό τους! Ιδίως όμως ο Γιώργος Νταλάρας έδωσε ένα ρεσιτάλ ερμηνείας, που θα μπορούσε να είναι μάθημα σε όσους νομίζουν ότι τραγουδούν ρεμπέτικα! Οι δε παραστάσεις διαθέτουν τέτοιο αρχειακό υλικό που θα μπορούσαν και θα έπρεπε να διδάσκονται στα σχολεία, στα ωδεία, στις μουσικές σχολές και όχι μόνο! Στη συνέντευξη Τύπου ο Γιώργος Νταλάρας ανέφερε πως υπάρχει σκέψη να τις παρουσιάσουν στα πανεπιστήμια σε πολλά μέρη της Ελλάδας. Ελπίζω και εύχομαι να πραγματοποιηθεί! ΟΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ Δραματουργική επεξεργασία - Σκηνοθεσία : Σωτήρης Χατζάκης Κείμενα : Γιώργος Σκαμπαρδώνης Ενορχηστρώσεις : Γιώργος Νταλάρας - Κώστας Γανωσέλης Επιλογή μουσικού υλικού : Γιώργος Νταλάρας Σκηνικά : Έρση Δρίνη Κοστούμια : Γιάννης Μετζικώφ Εικόνες - βίντεο : Γρηγόρης Καραντινάκης Φωτισμοί : Αντώνης Παναγιωτόπουλος Σχεδιασμός ήχου : Βαγγέλης Κουλούρης Έρευνα - αρχειακό υλικό : Παναγιώτης Κουνάδης Συντονισμός : Ελίτα Κουνάδη - Λεονάρδος Κουνάδης Επιμέλεια : Άννα Νταλάρα - Παναγιώτης Κουνάδης Εισαγωγή - έρευνα : Λευτέρης Παπαδόπουλος Βοηθός σκηνοθέτη : Λίνα Ζαρκαδούλα Βοηθός σκηνογράφου : Μαρία Ναυρούζογλου Επιμέλεια μουσικών δοκιμών : Νέλλη Χαραλαμπίδου Συμμετέχουν οι ηθοποιοί : Τάνια Τρύπη (Μαρίκα Νίνου), Άρτο Απαρτιάν (Μάρκος Βαμβακάρης), Αλέξανδρος Μούκανος (Βασίλης Τσιτσάνης), Μανώλης Σειραγάκης (Γιάννης Παπαϊωάννου), Έκτορας Καλούδης (Λουκάς Νταράλας), Ελίτα Κουνάδη (γκαρσόνα) Τραγουδούν : Γιώργος Νταλάρας, Μπάμπης Στόκας, Σοφία Παπάζογλου, Ζαχαρίας Καρούνης, Ασπασία Στρατηγού Χορεύει ο : Ιγνάτιος Πιπίνης Συμμετέχουν οι μουσικοί : Γιώργος Νταλάρας (κιθάρα, μπαγλαμάς), Γιώργος Παπαχριστούδης (πιάνο), Γιώργος Κοντογιάννης (μπουζούκι), Μανώλης Πάππος (μπουζούκι), Γιώργος Μάτσικας (μπουζούκι), Αλέκος Γλυκιώτης (μπουζούκι), Βασίλης Κετεντζόγλου (κιθάρα), Αποστόλης Βαλαρούτσος (κιθάρα), Θανάσης Σοφράς (μπάσο), Ανδρέας Παπάς (κρουστά), Πέτρος Κούρτης (κρουστά), Γιώργος Μαρινάκης (βιολί), Ντάσο Κούρτι (ακορντεόν), Ανδρέας Κατσιγιάννης (σαντούρι) ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ (όπως αναγράφονται στο αρχικό πρόγραμμα της παράστασης) Ά ΜΕΡΟΣ ΕΝΑΡΞΗ «Ζεϊμπέκικο» (Δ. Σαββόπουλος – 1972) / «Μινόρε της αυγής» (Μ. Μάτσας – Σπ. Περιστέρης – 1946) ΣΜΥΡΝΗ – ΠΟΛΗ Χώρος: Σμύρνη - Πόλη / Χρόνος: πριν το 1922 / Ορχήστρα: βιολί, σαντούρι, κιθάρα, κρουστά «Σμυρναίικο μινόρε» (Αγνώστου – 1907) / «Δε σε θέλω πια» (Αγνώστου – 1910) / «Τικ τακ» (Αγνώστου – 1910) ΑΜΕΡΙΚΗ Χώρος: Νέα Υόρκη - Σικάγο / Χρόνος: 1920 - 1930 / Ορχήστρα : κλαρίνο, βιολί, σαντούρι, κιθάρα, κρουστά «Ελληνική απόλαυσις» (Παραδοσιακό – 1920 ή 1927) «Το γουέστ» (Σπ. Στάμος – 1920) ΣΜΥΡΝΗ – ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ Χώρος: Σμύρνη - Πειραιάς / Χρόνος: 1922 / Ορχήστρα: βιολί, ούτι, σαντούρι «Και γιατί δε μας το λες» (Παραδοσιακό – 1928) «Έχε γεια Παναγιά» (Παραδοσιακό) ΕΛΛΑΔΑ ΜΕΤΑ ΤΟ 1922 – ΠΕΙΡΑΙΑΣ Χώρος: Πίκινος - Λεωφόρος Αλεξάνδρας - Μουρούζη, Δραπετσώνα : Σαραντόπουλου, Αθήνα - Πειραιάς / Χρόνος: 1922 - 1930, 1932 - 1936, 1935 - 1940 / Ορχήστρα: Σμυρναίικη (σαντούρια, βιολιά, κιθάρα - κανονάκι, ούτι βιολί), μπουζούκι, κιθάρα, μπαγλαμάς και βιολί «Πασαλιμανιώτισσα» (Π. Τούντας – 1928) / «Γιατί φουμάρω κοκαΐνη» (Π. Τούντας – 1932) / «Νέοι χασικλήδες» (Παραδοσιακό – 1928) / Δημητρούλα μου» (Π. Τούντας – 1936) / «Παπατζής» (Ευ. Παπάζογλου – 1936) / «Λαχανάδες» (Ευ. Παπάζογλου – 1934) / «Υπόγα» (Κ. Μπέζος – 1930) / «Οφ αμάν» (Πίνω και μεθώ / Σπ. Περιστέρης – 1936) / «Αντιλαλούν οι φυλακές» (Μ. Βαμβακάρης – 1935) «Πέντε μάγκες» (Ι. Εϊρτζίδης ή Γιοβάν Τσαούς – 1936) / «Κουβέντα με το χάρο» (Π. Τούντας – 1935) / «Η φωνή του αργιλέ» (Ευ. Παπάζογλου – 1936) / «Θα ’ρθω να σε ξυπνήσω» (Μ. Βαμβακάρης – 1937) ΜΕΤΑΞΑΣ – ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ Χώρος: Αθήνα - Πειραιάς / Χρόνος: 1936 - 1941 / Ορχήστρα: δύο μπουζούκια, κιθάρα, μπαγλαμάς «Μπουκάραν μάγκες στον τεκέ» / «Τρία παιδιά απ’ του Ψυρρή» (Γ. Ροβερτάκης – 1937 / Μ. Μάτσας - Γ. Ροβερτάκης – 1943) «Η Βαρβάρα» / «Μανωλιός και Δημητρούλα» (Π. Τούντας – 1936 / 1938) Β΄ ΜΕΡΟΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΜΕΤΑΞΑ ΚΑΙ ΚΑΤΟΧΗ Χώρος: Αθήνα - Πειραιάς / Χρόνος: 1937 - 1941 / Ορχήστρα: δύο μπουζούκια, κιθάρα, μπαγλαμάς και ακορντεόν «Το τραγούδι της αγάπης» (Δ. Αρμπατζόγλου - Δ. Γκόγκος – 1940) / «Μ’ έχεις μαγεμένο» (Δ. Γκόγκος / Μπαγιαντέρας – 1940) / «Θα κλέψω μια μελαχρινή» (Δ. Γκόγκος / Μπαγιαντέρας – 1937) / «Κάθε βραδάκι με γελάς» (Κ. Σκαρβέλης – 1938) «Μάγισσα της Αραπιάς» / «Αραπίνες» (Β. Τσιτσάνης – 1940 / 1946) ΚΑΤΟΧΗ Χώρος: Αθήνα - Πειραιάς - Θεσσαλονίκη / Χρόνος: 1940 - 1945 / Ορχήστρα: μπουζούκια «Βάζει ο Ντούτσε τη στολή του» (Γ. Θίσβιος - Θ. Σακελλαρίδης – 1940) / «Άκου Ντούτσε μου τα νέα» (Χ. Βασιλειάδης - Π. Τούντας – 1941) / «Ο σαλταδόρος» (Μ. Γενίτσαρης – 1945) / «Στη σκλαβωμένη Ελλάδα μας» (Δ. Γκόγκος / Μπαγιαντέρας – 1943) / «Συννεφιασμένη Κυριακή» (Αλ. Γκουβέρης - Β. Τσιτσάνης – 1948) ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ’50 Χώρος: Αθήνα - Πειραιάς / Χρόνος: 1945 - 1950 / Ορχήστρα: δύο μπουζούκια, κιθάρα, μπαγλαμάς, ακορντεόν, πιάνο «Χατζή μπαξές» (Β. Τσιτσάνης – 1946) / «Αχάριστη» (Β. Τσιτσάνης – 1947) / «Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι» (Απ. Καλδάρας – 1947) «Δεν με στεφανώνεσαι» (Β. Τσιτσάνης 1946) «Καπηλειό» (Γ. Μητσάκης – 1947) / «Ο καϊξής» (Γ. Φωτίδας - Απ. Χατζηχρήστος – 1948) «Φτωχέ διαβάτη» (Β. Τσιτσάνης – 1952) / «Το βουνό» (Ευ. Πρέκας - Λ. Νταράλας – 1953) / «Το τραμ το τελευταίο» (Αλ. Σακελλάριος / Χρ. Γιαννακόπουλος - Μ. Σουγιούλ – 1948) «Άλλα μου λεν τα μάτια σου» (Κ. Μάνεσης - Θ. Δερβενιώτης – 1959) «Πριν το χάραμα μονάχος» (Χ. Βασιλειάδης – Ι. Παπαϊωάννου – 1947) ΦΙΝΑΛΕ «Στο Τούνεζι στη Μπαρμπαριά» (Β. Τσιτσάνης – 1953) / «Γεια σου καΐκι μου Αϊ Νικόλα» / «Για τα μάτια που αγαπώ» (Β. Τσιτσάνης – 1950 / 1949) Φωτογραφίες: Χάρης Ακριβιάδης | www.fotobox.gr