Μαυρουδής, Μάργαρης: «Cafe de l' art» (σ)την Άνοιξη | e-orfeas.gr

Στο τέλος μιας μαύρης εβδομάδας, κουραστικής, γεμάτης με υποχρεώσεις και (πολλές φορές εκνευριστικά άσκοπο) τρέξιμο, εκεί που είχα σχεδόν πειστεί πως το σύμπαν φτιάχτηκε για να μου σπάει τα νεύρα, ήρθε το βράδυ της Παρασκευής για να ανατρέψει όλα τα παραπάνω με μια εξαιρετική συναυλία σ' έναν πολύ όμορφο χώρο. Ήταν το βράδυ της Παρασκευής 3 Απριλίου, που πραγματοποιήθηκε ένα ρεσιτάλ για δύο κιθάρες με τον Νότη Μαυρουδή και τον Παναγιώτη Μάργαρη στο Πυθαγόρειο Ωδείο. Παρόλο που στο Πυθαγόρειο γίνονται συχνά πολύ ενδιαφέρουσες συναυλίες, δεν είχε τύχει να βρεθώ ποτέ εκεί, κυρίως λόγω απόστασης, αφού το ωδείο βρίσκεται στην Άνοιξη. Σ' αυτή την πρώτη μου επίσκεψη πρέπει να πω πως έμεινα με τις καλύτερες εντυπώσεις τόσο για τους χώρους που διαθέτει όσο και από την οργάνωση που υπάρχει! Είναι δε τεράστιας σημασίας το γεγονός ότι το ωδείο διαθέτει δικό του συναυλιακό χώρο, το «Αμφιθέατρο Μουσικοί & Μουσική», χωρητικότητας 114 ατόμων, με σύγχρονο εξοπλισμό όπως πλήρη μικροφωνική εγκατάσταση, κονσόλες ήχου και φωτισμού, video projector, δυνατότητα βιντεοσκόπησης των συναυλιών με HD κάμερες, κ.ά. Θεωρώ πως το Πυθαγόρειο Ωδείο αποτελεί πρότυπο, ιδίως αν λάβουμε υπόψη μας πως δυστυχώς τα περισσότερα ωδεία στη χώρα μας δεν διαθέτουν ούτε καν κατάλληλους χώρους στέγασης! Αυτό βέβαια είναι ένα τεράστιο θέμα, που δεν είναι της παρούσης να αναλυθεί... Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε η προβολή ενός βίντεο ακριβώς πριν την έναρξη της συναυλίας, στο οποίο υποδεικνυόταν η ασφαλής διαφυγή από το κτήριο σε περίπτωση ανάγκης, κάτι που δεν έχω συναντήσει σε κανέναν άλλο συναυλιακό χώρο! Πιστεύω πως θα έπρεπε/θα ήταν καλό να προβάλλονται τέτοια βίντεο σε όλους τους χώρους θεαμάτων, με την ευχή βέβαια να μη συμβεί ποτέ τίποτα πουθενά! Περνώντας στη συναυλία, πρέπει να πω πως είχα παρακολουθήσει συναυλίες των Νότη Μαυρουδή και Παναγιώτη Μάργαρη σε διάφορους συναυλιακούς χώρους, αλλά ήταν η πρώτη φορά που τους άκουσα σε χώρο ωδείου, γεγονός που από μόνο του έκανε τη συναυλία πολύ διαφορετική καθώς το κοινό αποτελείτο κυρίως από μαθητές του ωδείου. Το ρεσιτάλ περιελάμβανε μουσικές από τον κινηματογράφο, μελωδίες και τραγούδια ελλήνων και ξένων συνθετών, διασκευασμένα για δύο κιθάρες. Ο ήχος των κιθάρων μας ταξίδεψε από την Ελλάδα με τα τραγούδια του Χατζιδάκι, του Θεοδωράκη, του Βαμβακάρη και του Τσιτσάνη, στη Λατινική Αμερική με τις μελωδίες του Jorge Cardoso, του Carlos Gardel και του Astor Piazzolla, στην Πορτογαλία με τη μουσική των Madredeus, μας θύμισαν κινηματογραφικές ταινίες μέσα από τη μουσική της Ελένης Καραΐνδρου, του Nino Rota και του Nicola Piovani, και επιστρέψαμε στην Ελλάδα με τα τραγούδια του Νότη Μαυρουδή. Τα κομμάτια που ακούσαμε –πλην ενός («Θέατρο σκιών», Παραδοσιακό Μ. Ασίας)– έχουν δισκογραφηθεί από τον Νότη Μαυρουδή και τον Παναγιώτη Μάργαρη στη σειρά «Café de l’ art» από το 1999 μέχρι το 2008. Οι δίσκοι είναι καταπληκτικοί, και είναι καθημερινά από τις σταθερές μου επιλογές για ακρόαση, ωστόσο είναι μαγευτικό να τα ακούς ζωντανά από τον Νότη Μαυρουδή και τον Παναγιώτη Μάργαρη! Ακούγοντάς τους να παίζουν, μου ήρθε στο μυαλό η φράση του Frédéric Chopin «Τίποτα δεν ηχεί πιο όμορφα από μια κιθάρα, εκτός ίσως από τις δυο». Η χημεία μεταξύ τους είναι μοναδική, και είναι καταπληκτικό το πώς ο ένας συμπληρώνει τον άλλο όταν παίζουν μαζί! Παρόλο που το ρεσιτάλ αυτό ήταν ένα ενιαίο σύνολο απ' το οποίο δεν θα μπορούσαμε να αφαιρέσουμε κάτι, δεν θα μπορούσα να μην αναφερθώ σε δύο συγκεκριμένα κομμάτια στα οποία έχω ιδιαίτερη αδυναμία, και οι αδυναμίες ως γνωστόν δεν κρύβονται... Το ένα είναι το «Libertango» του Astor Piazzolla, που συμπεριλήφθηκε στο «Café de l’ art VI - Passion» (2008). Για το ίδιο το κομμάτι δεν μπορώ να πω κάτι παραπάνω, αφού είναι από μόνο του καταπληκτικό, και η διασκευή του με τον ήχο της κιθάρας είναι υπέροχη! Θα θυμηθώ μόνο πως ήταν ένα από τα κομμάτια με τα οποία άκουσα για πρώτη φορά ζωντανά τον Νότη Μαυρουδή και τον Παναγιώτη Μάργαρη όταν έγινε η παρουσίαση του δίσκου, καθώς επίσης και η πρώτη φορά που άκουγα κιθαριστικό ντουέτο, και είχα μείνει εκστατική! Το άλλο κομμάτι είναι το «Top Kapi» του Μάνου Χατζιδάκι, το οποίο πιστεύω πως είναι το κορυφαίο σημείο σε κάθε συναυλία τους, με τον Νότη Μαυρουδή να κρατάει κυρίως το τέμπο παίζοντας (και) κρουστά επί της κιθάρας, και τον Παναγιώτη Μάργαρη να ζωγραφίζει με αυτοσχεδιασμούς! Το «Top Kapi» υπάρχει στο πρώτο «Café de l’ art» (1999), στο οποίο όμως σαν ηχογράφηση στο στούντιο, δεν αποτυπώνεται όλο αυτό το πάθος που βγάζουν οι δύο κιθαριστές στο live. Προσωπικά, μετά από μερικές ακροάσεις του συγκεκριμένου κομματιού σε συναυλίες, δεν μπορώ πλέον να το ακούσω από τον δίσκο(!) Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, ο Νότης Μαυρουδής και ο Παναγιώτης Μάργαρης ετοιμάζουν μια μεγάλη συναυλία αφιερωμένη στη δισκογραφική σειρά «Café de l’ art», τον Σεπτέμβριο στο Θέατρο Βράχων στο Βύρωνα. Παρακολουθήστε αποσπάσματα από το ρεσιτάλ Τα κομμάτια που ακούστηκαν Α’ ΜΕΡΟΣ The day (Μάνος Χατζιδάκις) Milonga (Jorge Cardoso) Litanie des Saints (Louie Moreau Gottschalk, Mac Rebennack) O Pastor (Magalheas, Gomes, Leao) Λαϊκό βαλσάκι (Νότης Μαυρουδής) Θέατρο Σκιών - Καραγκιόζης (Παραδοσιακό Μικράς Ασίας) Χαρταετοί (Μίκης Θεοδωράκης) Κεμάλ (Μάνος Χατζιδάκις) The concert (Μάνος Χατζιδάκις) Libertango (Astor Piazzolla) Β’ ΜΕΡΟΣ Τέσσερις λαϊκές μελωδίες Τα ματόκλαδά σου λάμπουν (Μάρκος Βαμβακάρης) Μπαχτσέ τσιφλίκι (Βασίλης Τσιτσάνης) Ρίξε τσιγγάνα τα χαρτιά (Μάρκος Βαμβακάρης) Ξημερώνει και βραδιάζει (Βασίλης Τσιτσάνης) Επτά μουσικά θέματα από τον κινηματογράφο Το βαλς του γάμου (Ελένη Καραΐνδρου) Godfather theme (Nino Rota) Canzone arrabiata (Nino Rota, Lina Wertmüller) Por una cabeza (Carlos Gardel) Struggle for pleasure (Wim Mertens) Top Kapi (Μάνος Χατζιδάκις) ENCORE Tango to Evora (Loreena McKennitt) / Πρωινό τσιγάρο (Νότης Μαυρουδής) Ευχαριστούμε το Πυθαγόρειο Ωδείο για την παραχώρηση των φωτογραφιών.